Studio fizjoterapii Przemysław Czarnecki

TERAPIA

DLA KOGO I NA CZYM POLEGA?

Metody terapeutyczne, które stosuję przeznaczone są dla osób z rozmaitymi dolegliwościami, jakie mogą pojawić w obrębie ludzkiego ciała i związanego z nim układu ruchu. Można do nich zaliczyć żnego rodzaju i pochodzenia bóle – zarówno ostre, kilkudniowe, jak i przewlekłe, od kilkutygodniowych po nawet kilkuletnie.
Poza szeroko rozumianymi dolegliwościami bólowymi, terapia przeznaczona jest również dla osób, które skarżą się na ograniczenia ruchomości wywołane zarówno nagłymi zdarzeniami – kontuzjami, jak i samoistne, o naturze przeciążeniowej. Inne dolegliwości w obrębie układu ruchu, które kwalifikują się do terapii, to m.in: obrzęk, sztywność, utrata stabilności, dysbalans mięśniowy oraz wada postawy.

Możliwych dysfunkcji w naszym ciele może być naprawdę wiele, dlatego aby lepiej to zobrazować, przytoczę najczęstsze dolegliwości pacjentów, z jakimi pracuję wykorzystując różne formy terapii:

Jakimi metodami pracuję?

W swojej pracy wykorzystuję formy terapii manualnej. Oznacza to, że pracuję używając swoich rąk jako nadrzędnego narzędzia w badaniu oraz terapii.

Główną metodą stosowaną w gabinecie jest Manipulacja Powięzi wg Luigiego Stecco (Fascial Manipulation), na której opieram cały szczegółowo przeprowadzany wywiad, część diagnostyczną, strategię leczenia oraz terapię. Jej założeniem jest globalne podejście do występujących w ciele dolegliwości. Dokładny wywiad i badanie umożliwiają odnalezienie najbardziej zmienionych (w wyniku przeciążeń, urazów) struktur, które swoim napięciem zaburzać będą funkcjonowanie układu ruchu w konkretnej płaszczyźnie. Na tej podstawie częstą i naturalną sytuacją będzie manipulowanie punktów na ciele pacjenta w obrębie miejsc zlokalizowanych odlegle od aktualnie zgłaszanych dolegliwości, których opracowanie da natychmiastowe efekty terapeutyczne.

W zależności od charakteru problemu pacjenta i postawionych celów terapii, w swoim warsztacie pracy wykorzystuję również metodę FRSc, czyli Koncepcję Pięciu Układów Regulacyjnych wg Radosława Składowskiego, znaną również jako Medycyna Manualna. W ramach tej koncepcji, poza pracą dłońmi, wspieram się terapią narzędziową, a dokładniej pinopresurą.

W przypadku zasadności zastosowania manipulacji stawowych w terapii stosuję wyłącznie techniki krótkodźwigniowe HVLA – High Velocity Low Amplitude.

W kontekście pracy ze sportowcami, oprócz głównych metod wymienionych powyżej, swoje zastosowanie znajduje także masaż tkanek głębokich, którego w żaden sposób nie należy mylić z tradycyjnym masażem.

W kwestii świeżych, kilkudniowych urazów metodą uzupełniającą pozostałe techniki jest FDM, czyli Fascial Distortion Model.

Z racji rozpoczęcia w 2023 roku 4,5-letniej nauki osteopatii w Akademii Osteopatii, wraz z pogłębianiem wiedzy, poznawaniem filozofii oraz koncepcji leczenia ludzkiego organizmu w nurcie osteopatycznym, w kolejnych latach mam na celu płynne wplatanie do swojego warsztatu pracy coraz szerszego wachlarzu technik stosowanych w osteopatii. Wykorzystując techniki osteopatyczne można wyszczególnić konkretne i unikatowe rodzaje terapii. Należą do nich między innymi terapia czaszkowo-krzyżowa i terapia wisceralna, których elementy płynnie wkomponowane są w prowadzonej przeze mnie terapii.

Wizyta w gabinecie w 6 krokach

Na blogu przygotowałem 6 odrębnych artykułów, szczegółowo opisujących poszczególne części, z których składa się wizyta w moim gabinecie. 

1. WYWIAD

Kluczowy element rozpoczynający wizytę. Aby podjąć dalsze działania związane z terapią konkretnego problemu, konieczne jest zebranie wszystkich informacji na temat pacjenta, jego ciała i środowiska w jakim żyje.

Czytaj dalej

2. HIPOTEZA

Po szczegółowo przeprowadzonym wywiadzie, nadchodzi moment na analizę zebranych informacji. Na ich podstawie stawiam wstępną hipotezę, która w kolejnych krokach, potwierdzona lub nie, będzie punktem wyjściowym do opracowania skutecznej strategii terapii.

Czytaj dalej

3. BADANIE RUCHOWE

Po przeanalizowaniu informacji zebranych w wywiadzie i postawieniu wstępnej hipotezy przychodzi kolej na jej weryfikację z wykorzystaniem oceny ilości i jakości ruchu pacjenta w wybranym segmencie ciała, testów diagnostycznych oraz ruchów biernych.

Czytaj dalej

4. BADANIE PALPACYJNE

Po weryfikacji ruchowej przychodzi kolej na zestawienie informacji zebranych w ruchu z tym, co terapeuta zauważa w obrębie ciała wykorzystując swoją palpację.

Czytaj dalej

5. TERAPIA

Na podstawie wszystkich zebranych informacji podczas wywiadu, badania ruchowego oraz palpacyjnego, możliwe jest opracowanie skutecznej strategii leczenia. Zwieńczeniem całego procesu diagnostycznego jest terapia.

Czytaj dalej

6. BADANIE PORÓWNAWCZE

Ostatnim etapem wizyty jest weryfikacja porównawcza uzyskanych efektów. Na jej podstawie terapeuta wyciąga wnioski i określa następne kroki w kontekście całkowitego wyleczenia dolegliwości.

Czytaj dalej